Döst Du dat? De inste Stimm frogt „Döst Du dat?“
Büst 'Du op den rechten Weg? Keineen stüert dat?
De Ringelnatz, de Ringelnatz,
De wild över den Zingel rast.
Döff ik över Wusst schrieben?
Dichtung und Wusst,
Dat een is dicht,
Dat anner nich.
Dat een land in Buk,
Dat hest wull ni wusst.
Hachpachen, schoin, dat Du noch dor büst.
Kanns dat n'beten weiker stellen?
Sei keimen von den Beseuk bi den Krempel:
Goht wi rin? Ja! Dat is ein Sommer, toeirst unmögli hitt, annerndogs
unmögli kold.
Scharen vun gierne Kinners troddel in Tweierreigen mit Holtfiguren inne
Arms vorbi.
Een Geräuschkuliss tosom mit bölkende Hunn, und Du hest woller
de Brill ni dorbi.
Se wull mi je hölpen, is denn man utstegen.
Wi brukt noch kein Hölp, denn sülstänni Wesen.
Wi gröten uns liekers, dat schwore Thema is tog, dat kann duern.
„Die soziale Lage in Meldorf“. Jedet Wurt ein Sprenggang no Spurrn.
Schnokschn Afscheed. Givt woller Flegen.
Se prägt sik precis mien Stuuv in, As wenn se de nie woller seihn ward.
Se scheel uk flüchtig dör de Luke
No boben in de Dackkomer.
An't Fuer worrn wie gewohr
Dat Dörp vull mit Nazis.
Sowat geiht alleen dor,
Gornfüer inne Merrn vun slopen Nobers.
Sowat geiht blots bi uns,
Lies singen ünner den vullen Mond.
Schamanenleeder. Ole Breven dänzeln in de Flamm.
Dat ole mutt gohn, hebbt se secht, don sünd se gohn, un ik bün bleven.
Nee - Koken gifft dat nu nich.
Woller trüch an mien Platz,
Dat Book hett noch de sülbe Siet obslon.
Wat hev ik dor lest? Kann mi nich erinnern.
Dit Gedicht ward wull noch öpentlich publizeerd.
Dit Gedich ward wull in de Kartons veschwinnen.
Dit Gedich ward wull noch rutgohn,
Ehrder nümms dorvun mehr wat versteiht.
Wat hett denn de Markt mit denn Freden to don?
Deiht man sik de Hann geven?
Ik wull, ik weer bi Di.
Nömt ehrn Mann Fotzi. He reep mi damals an, as ik Elsbe in't Mööthuus
Nielandhall beseuken de, wat ik mi inbillen de, ik hall vun sien Söhn
seggt, he worr sik token Johr an Hauptbahnhof rumdriven.
Jöken Oog.
Fiefunveerdi Johr loter
Segg ik Di ümmer noch no,
Mi verloten to hemm,
Üm Karriere to moken.
Een Medizin, wat Organen schodt, üm de Arven to argern.
Wat Du uk deihst, dat Gedankenprotokoll löppt mit.
He hett blots Macht över se, um dat se mit em mitgoht.
Finger in de Mulinex.
Wi sünd ni mehr trennt, weern man nie tosomen.
Weern ni tosomen, man sünd ni trennt ween.
Weerrn ni ...
De Nielandhall, de Nielandhall,
dat is de gröttste Trick vun all.
Nielann döör Arbeederhann.
Un de Kreih, de kreech een vör de achtersten Been.
Ji kümmt vun Brunsbüttel? Siet de Stroot mokt is, kanns good Fohrrad
op fohrn.
Jürgen ton Afscheed chinesisch grött. De Rechte ne Fuust de Linke
schräg dortegen.
Druckableiter.
Wenn ik nu faktisch wedder umtrecken mööt, wurans kann ik mi een
Internet tügen.
De beiden Gäst goht to ehre Rööd, don kummt he je glieks woller an
den Disch.
Kein Ahnung, wat ik dormit meent hev.
De drei quatscht so'n dösigen Krom,
Dat ik mi knapp fokusseern kann.
Se wull, as alldogs, in de Nordsee baden, weer blots to kolt.
Geiht dat tosom, or för sik.
Seggt se nu för sik, is allns in ne Schwebe.
Seggt he nu för sik, wer't das letzt Mol.
Toivt kein, dat ik wat segg.
Vun deep in mien Kopp
Kummt de Opdrach
Dat ick wat to seggn hall
Blots wat -