Mien Botschaft is, dat wi Jüm op den Kieker hebbt.
Dit is heel ferkeerd. Ik sull hier nie boben ween. Ik sull wene trüch in School op'e anner Siet von den Ozean. Und doch komt Jüm to uns junge Lüüd för Hoop. Wat fallt Ji in!
Ji hebbt mi mien Drömen un mien Kindheit klaut mit Jug leerdige Wöör, un doch bün ik een vun de Glücklichen. Völker liden, Völker starven. Heele Ökosüsteme fallt tosom. Wi sünd an Beginn von een Massenstarven und allens vun wat Ju vertellen könt is Geld un Döntjes vun dat ewige ökonomisch Wassen. Wat fallt Ji in!
Södder 30 Johren sünd de Wittenschopen kristallklor. Wuans köönt Ji wiederhen wechkieken un herkomen un vertellen, dat Jüm 'Noch don hebt, wobi Politiken und Lösungen narms to sehn sünd.
Ji segn, dat ji uns hören daut, und dat ji unsen Drang verstohn daut, man wie vertriedig un böös ik ook bün, ik mag dat nich glöven. Denn wenn Jüm de Laag würkli verstohn deden, un blievt wiederhin dorbi, nix torecht to kriegen, don weern Jüm slecht, un dat will'k ni wohrhebben.
De gewöhnliche Idee, unsen Utstööt in 10 Johr to halbeern givt uns bloß 50% Schangs, üm ünner de 1,5° to bliven, un dat Risiko vun unumkehrbore Kedenreakschon günt minschli Kontrull.
Mit föffti Prozent köönt Jüm vilicht leben, ober disse Tohlen hold ni de Kippunkte, de meisten Feedback- Sleufen, extra Wärming dör giftige Luftverdrecking, wie ok de Aspekten vun Recht un Klimagerechtigheit.
Se verloten sik op mien Generatschon, de Hunnert Milliarden Tünn vun ehrn CO2 ut de Luft sugen schall, mit Gerät, de dat nüms givt.
Dormit is dat 50% Risiko för uns eenfach ni to bören, wi, de mit de Folgen to leven hebt.
Wurans könt Ji doon, as wenn't met gewöhnlichen Hannel un'n poor technishe Oplösing doon is? Mit de hüdige Utstöttnivoos, ward dat nobleven CO2- Budjet binnen weiniger as 8 ½ Johren ganz verswunnen sien.
Dor gift dat nicht een Inlösung or Plon, de in Lien sünd mit disse hüdigen Figuren hier, don disse Tallen sünd to ungemütli un Jüm sünd ni erwassen noch, um 't so to segggen, as dat is.
Ju loot uns in Steek, doch de junge Lüüd fangt an, Juge Verraat to begriepen. De Ogen vun all künftige Generationen sünd op Jüm richt, un wenn Jüm beslött, uns in Steek to loten, seg ik: Wi ward Ju niemols vergeven.
Wi ward Jüm dormit ni dörkomen loten. Jüst hier un nu treckt wi den Strek. De Welt wokt op un een Wessel kummt, ob Ji dat hemm mööcht oder ni.